Vliegende start - Ondanks zijn debuut en palmares op de motorfiets was Tazio Nuvolari een kunstenaar op vier wielen. In 1932 wint hij de Grand Prix van Monaco in een Alfa Romeo 8C 2300 cc (versie Monza). De droom van elke piloot! Op dat moment werkt hij nog niet voor de Scuderia Ferrari, die ook Alfa Romeo’s inzette, maar dan wel voor Alfa Corse.
Eén deelname, één zege -
In 1933 verlaat Tazio Nuvolari Alfa Romeo, dat op zijn retour is, en vervoegt Maserati. Hij zegeviert op de Grand Prix van Tunis. Hier zien we hem in de paddocks. 1933 is ook het enige jaar dat hij deelneemt aan de 24 uur van Le Mans, met Alfa Romeo. Samen met Fransman Raymond Sommer bereikt hij als eerste de finish. Twee piloten voor een race van 24 uur: dat waren nog eens tijden… Voor Nuvolari betekent dit één deelname aan de 24 uur van Le Mans en meteen een zege. Moeilijk om beter te doen…
Bewonderd door Enzo Ferrari -
Tazio Nuvolari vond het racen opnieuw uit. Hij ging altijd voluit, met de snuit van de wagen scherp en gecontroleerd door de bocht, in een vlotte beweging zodat de wagen vanzelf bij het uitrijden goed gepositioneerd is. Tegenwoordig een klassieker – of toch in de rally – maar toen was de Italiaan de grote maestro. Ook een zekere Enzo Ferrari was onder de indruk. Aan het roer van de Scuderia wist die laatste Nuvolari te overtuigen om terug te komen naar Alfa Romeo voor het Europese kampioenschap in 1935. Al bij de eerste Grand Prix van het seizoen blijkt het een goede beslissing. Aan het stuur van de Alfa P3 zegeviert hij in de straten van het Franse Pau.
Lichte tegenvaller -
28 juli 1935, Grand Prix van Duitsland. Die dag verliest Nuvolari op de Nürburgring 2 minuten en 14 seconden bij het bijtanken. Een eeuwigheid dus. Oorzaak? Een gebroken benzinepomp. De monteurs van de Scuderia Ferrari moesten de tank handmatig vullen.
Er vonden trouwens tot in 2009 soortgelijke incidenten plaats in de pitlane van de F1. Sinds 2010 is bijtanken dan ook verboden in de koninginnediscipline.
Niets onmogelijk voor Nuvolari -
Terug naar de Grand Prix van Duitsland op 28 juli 1935. Nadat de ‘campionissimo’ veel tijd heeft verloren met het bijtanken vertrekt hij vanop de 6de plaats. Maar een ongelofelijke inhaalrace brengt hem naar de 2de plaats. De kracht van de Duitsers is fenomenaal (375 pk voor de Mercedes W125 en Auto Union Type B tegen 265 pk voor zijn Alfa Romeo P3), maar de banden krijgen het hard te verduren. Door de erbarmelijke toestand van de remmen en banden laat leider Von Brauchitsch het tempo zakken en wordt hij ingehaald door Nuvolari, die voor een stomverbaasde menigte en
op een circuit bezaaid met hakenkruisen als eerste over de eindstreep gaat….
“De grootste van gisteren, vandaag en morgen” -
In 1938 wordt Tazio Nuvolari aangesproken door Ferdinand Porsche – een bewonderaar, net als Enzo Ferrari – om de getalenteerde Bernd Rosemeyer te vervangen. Die liet het leven tijdens een poging om het snelheidsrecord te breken, voor Auto Union. Nuvolari behaalt de laatste overwinning voor de oorlog, hier op de Grand Prix van Belgrado in 1939.
Ferdinand Porsche vond hem “de grootste piloot van gisteren, vandaag en morgen.” Achille Varzi, die andere Italiaanse ster uit die tijd, voegde er nog aan toe: “hij was niet alleen mijn grootste rivaal, maar ook de beste piloot aller tijden. Hij was geen meester maar een kunstenaar. Een meester kan je nog iets aanleren, met kunst kun je dat niet…”
Meer weten
Inschrijven op de nieuwsbrief
Inschrijven op de nieuwsbrief
To keep the emotion, subscribe to the Newsletter
